Bij Flevolab heb ik mij verdiept in de landschappelijke werkelijkheid van Flevoland. Voor mij springen de windmolens er letterlijk bovenuit. Deze provincie heeft de meeste windturbines van Nederland en ze zijn iconisch voor het landschap. Ik raakte gefascineerd door deze machtige machines die voor mij ook hoop verbeelden voor een toekomst waarin we zonder fossiele energie zouden kunnen. Tegelijk is er veel onrust in de maatschappij over de (geluids-)overlast die ze kunnen produceren. Zelf kan ik helaas ook nog niet zonder fossiele energie om mijn elektronische muziek te maken.
Het verlangen ontstond om mijn eigen windstroom te produceren. Hiervoor ben ik zelf windturbines gaan bouwen. Tijdens het bouwen werd ik mij ook steeds meer bewust van mijn afhankelijkheid van onderdelen die van de andere kant van de wereld komen. De uitdaging werd om zoveel mogelijk gebruik te maken van gerecyclede onderdelen. Met deze turbines wek ik nu mijn eigen stroom op om muziek te maken van pure Flevolandse wind. Deze speel ik af op een installatie die ook weer draait op windturbines van mijn zelfvoorzienende electriciteit.
Op 28 juni presenteer ik een eerste kleine versie van Turbine Songs op het Almeerderstrand. Maar het moet wel waaien anders staan de molens stil en is er niets te horen.
Dit project wil ik verder ontwikkelen tot een groeiend mobiel windpark dat voor 100% gebouwd is uit gebruikte materialen. Daarnaast wil ik de soundscapes die te horen zijn in deze installatie verder inhoudelijk en muzikaal uitdiepen. Hiervoor ben ik op zoek naar partners en presentatiepplekken die me verder kunnen helpen.
